مضرات و فواید علمی وانیل
وانیل یک میوه غلاف دار خوشبو است که از ارکیده بالارونده استوایی،V. planifolia بدست می آید. سرخپوستان مایا قرن ها قبل از اولین اسپانیایی ها که در سال 1520 از آن در پای خود در مکزیک بهره بردند، اولین افرادی بودند که از آن در نوشیدنی های شکلاتی به عنوان ماده طعم دهنده استفاده کردند. این غلاف بسیار با ارزش، بومی جنگل های انبوه مناطق گرمسیری آمریکای مرکزی است و اخیرا کشت آن از طریق کاشفان اروپایی، به مناطق گرمسیری دیگر گسترش پیدا کرده است.
گیاه شناسی
وانیل یک گیاه گلدار در خانواده ارکیده و دارای خصوصیات منحصر به فرد رشدی است که برای بالا رفتن به یک درخت یا ستون نیاز دارد.
این شبه مو میوه فراوانی تولید می کند و گل های نارنجی – زرد شیپوری شکل دارد.
این گل ها در زیستگاه طبیعی خود فقط یک روز باز می شوند که سریعا توسط زنبورهای Melipona یا مرغ مگس خوار منقار بلند، گرده افشانی می شوند.
با این حال، در مزارع زیر کشت، به صورت دستی گرده افشانی می شوند. امروزه وانیل در مقیاس تجاری در ماداگاسکار، اندونزی، هند، پورتوریکا و هند غربی رشد می کند.
سه رقم اصلی وانیل با اهمیت تجاری وجود دارد. در میان آن ها، Vanilla planifolia بهترین وانیل است که در انواع قنادی ها در سراسر جهان به کار رفته است.
غلاف وانیل های نارس زمانی که به طول 13 تا 20 سانتی متر برسند، برداشت شده و به رنگ زرد روشن تغییر پیدا می کنند. سپس در آب در حال جوش اندکی رنگ پریده می شوند، تراوش می کنند و 2 تا 3 هفته ای زیر نور آفتاب خشک می شوند، تا جایی که به غلاف های چروکیده قهوه ای تیره تبدیل شوند.
وانیلین، نوعی کریستال سفید است که داخل برخی از غلاف ها با کیفیت بالاتر، ظاهر می شود.